تاثیر فناوری های دیجیتال و هوشمند بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

در عصر حاضر، نفوذ فناوری های دیجیتال و هوشمند به تمامی ارکان زندگی بشری، از جمله نظام های آموزشی، اجتناب ناپذیر شده است. این مقاله مروری با هدف بررسی عمیق و همه جانبه تاثیرات این فناوری های نوین بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نگارش شده است. با ظهور ابزارهایی نظیر هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، کلان داده ها و پلتفرم های یادگیری تطبیقی، پارادایم های سنتی آموزش دچار تحولاتی بنیادین شده اند. این پژوهش با مرور ادبیات گسترده در این حوزه، تلاش دارد تا چگونگی اثرگذاری این ابزارها بر مولفه های مختلف یادگیری، از جمله انگیزش، درگیری تحصیلی، شخصی سازی آموزش و در نهایت، بهبود نتایج یادگیری را تبیین کند. نتایج حاصل از بررسی پژوهش های متعدد نشان می دهد که فناوری های هوشمند، زمانی که با استراتژی های پداگوژیکی مناسب تلفیق شوند، پتانسیل قابل توجهی برای ارتقای کیفیت آموزش و بهبود عملکرد تحصیلی دارند. این فناوری ها از طریق ارائه بازخوردهای فوری، ایجاد محیط های یادگیری شبیه سازی شده و جذاب، و همچنین امکان پذیر ساختن آموزش متناسب با نیازهای فردی هر دانش آموز، مسیر یادگیری را هموارتر می سازند. با این حال، بهره برداری موثر از این ظرفیت ها نیازمند توجه به چالش هایی همچون شکاف دیجیتالی، نیاز به توانمندسازی معلمان و مسائل اخلاقی مرتبط با داده های دانش آموزان است. در نهایت، این مقاله بر ضرورت گذار از استفاده ابزاری صرف از فناوری به سمت یکپارچه سازی هوشمندانه آن در برنامه درسی تاکید دارد تا بتوان به بهبود پایدار در پیشرفت تحصیلی دست یافت.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، هوش مصنوعی در آموزش ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری تطبیقی ، شخصی سازی یادگیری