تحلیل مولفه های محیط یادگیری فعال و نقش مدیریت آموزشی در بهبود آن

چکیده: مسئله محوری این مقاله آن است که چرا با وجود تاکید مستمر نظام آموزشی بر یادگیری فعال، بسیاری از مدارس همچنان در ایجاد محیطی مشارکتی، تعامل محور و یادگیرنده ناکام هستند و سهم مدیریت آموزشی در این ضعف ساختاری چیست. نوآوری این مطالعه در رویکرد یکپارچه آن است که به جای تحلیل جداگانه عناصر یادگیری فعال، آن ها را در ارتباط مستقیم با تصمیم ها، سیاست گذاری ها و فرهنگ سازی مدیر مدرسه بررسی کرده و نشان می دهد که کیفیت یادگیری فعال نتیجه یک نظام مدیریتی هماهنگ است، نه فعالیت های پراکنده معلمان. نتایج تحلیل نشان می دهد مدیریت آموزشی زمانی بیشترین اثر را دارد که نقش رهبری یادگیری را بر عهده گرفته، با توانمندسازی حرفه ای معلمان، سامان دهی انعطاف پذیر فضاهای آموزشی و ایجاد فرهنگ مشارکت و اعتماد، زمینه شکل گیری و تداوم یادگیری فعال را فراهم کند. بنابراین، ارتقای یادگیری فعال نیازمند مدیریتی است که مدرسه را به یک زیست بوم یادگیری تبدیل کند، نه صرفا یک نهاد اداری.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: محیط یادگیری فعال ، مدیریت آموزشی ، یادگیری مشارکتی ، راهبردهای تدریس.