نرگس و فعال سازی هویت باقر: تحلیل نقش معشوقه در استحاله شخصیت نظامی به عاشق و تحول لحن شعری در آثار باقر فداغی

این پژوهش با هدف انجام یک تحلیل روان شناختی-ادبی و هویتی، به بررسی نقش محوری شخصیت نرگس در استحاله و تحول هویت شاعر می پردازد. تمرکز بر تحلیل این فرآیند است که چگونه عشق ناکام به نرگس، هویت «نظام» (نام اصلی، نماد وظیفه و نظم) را تضعیف کرده و هویت «باقر» (تخلص، نماد شوریدگی و رنج) را فعال و تثبیت می کند و در نتیجه، لحن شعری را از حماسه به تغزل تغییر می دهد. تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و نقد روان شناختی شخصیت انجام شده است. مولفه های مورد بررسی شامل: 1. تحلیل تکرار نام ها و القاب شاعر در مضامین مختلف، 2. بررسی مضامین رزمی (نظام) در مقابل مضامین عاطفی (باقر)، و 3. تبیین تجربه شکست عاطفی به عنوان نقطه عطف تحول در شخصیت شاعر. نرگس، کاتالیزور اصلی تحول هویتی باقر است. عشق او، توانایی های نظامی و وظیفه مداری «نظام» را زیر سوال برده و جنبه های آسیب پذیر، فقیر و شوریده «باقر» را به سطح می آورد. این استحاله، به شاعر اجازه می دهد تا به جای ایفای نقش سخت نظامی، به اعتراض علیه جبر اقتصادی و تقدیر روی آورد. نرگس، عامل نهایی غلبه عشق و شوریدگی بر وظیفه و نظم است. شخصیت او، ابزاری است که باقر فداغی برای نجات درونی و تثبیت خود به عنوان یک شاعر معترض، از آن استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

باقر ، تخلص ، تضاد هویتی ، عشق ناکام ، نرگس ،