نرگس در سنت شروه خوانی: تحلیل جایگاه معشوقه ناکام در ساختار عاطفی دوبیتی های باقر فداغی و ارتباط آن با موسیقی محلی

این پژوهش با هدف انجام یک تحلیل سبک شناختی موسیقایی و فولکلوریک، به بررسی جایگاه نرگس به عنوان محور عاطفی و پرسونای مرکزی در دوبیتی های باقر فداغی می پردازد. تمرکز بر تبیین این امر است که چگونه شخصیت نرگس به واسطه لحن حزین شروه، به یک قهرمان فرهنگی در روایت های شفاهی منطقه تبدیل شده و به ابزاری برای نقد ساختاری بدل گشته است. تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و فولکلوریک انجام شده است. مولفه های مورد بررسی شامل: 1. تحلیل دوبیتی های صریحا مرتبط با نرگس، 2. بررسی جایگاه او در الگوی معشوقه ناکام جنوب، و 3. ارزیابی کارکرد عاطفی او در هنگام اجرای آوازی (شروه خوانی). نرگس در شعر باقر فداغی، نه یک عامل خیانتکار، بلکه یک قربانی تقدیر و اجبار اقتصادی معرفی می شود. او کاتالیزور غم شاعر و نقطه ثقل عاطفی است. لحن حزین شروه بهترین حامل برای بیان سوز هجران نرگس است و بدین ترتیب، او به آیکونی فرهنگی برای نقد نابرابری های اجتماعی تبدیل می شود. نرگس، فراتر از یک معشوقه، محور عاطفی و انتقادی دوبیتی های باقر است که به واسطه شروه خوانی به زندگی خود ادامه می دهد. این سنت موسیقایی، تضمین کننده جاودانگی و انتقال جمعی تراژدی اوست.

کلیدواژه ها:

باقر فداغی ، پرسونای معشوقه ، دوبیتی ، شروه خوانی ، نرگس.