عنوان : مروری بر جراحی بازسازی جمجمه و ترمیم نقایص پس از تروما یا تومور

چکیده بازسازی جمجمه و ترمیم نقایص کرانیال از چالش برانگیزترین حوزه های جراحی مغز و اعصاب به شمار می رود که با هدف حفاظت از بافت مغزی، بازگرداندن شکل طبیعی جمجمه و بهبود کیفیت زندگی بیماران انجام می شود. نقایص جمجمه ممکن است در اثر تروما، برداشت تومور، عفونت یا ناهنجاری های مادرزادی ایجاد شوند و انتخاب روش مناسب ترمیم به عواملی همچون اندازه و محل نقص، وضعیت بافت نرم، و شرایط عمومی بیمار بستگی دارد. در دهه اخیر، پیشرفت های چشمگیری در زمینه مواد جایگزین استخوانی (همانند تیتانیوم، پلی اتر اتر کتون [PEEK] و بیوسرامیک ها)، فناوری چاپ سه بعدی و طراحی سفارشی ایمپلنت ها صورت گرفته است که موجب افزایش دقت، کاهش عوارض و بهبود نتایج زیبایی شناختی شده اند. همچنین استفاده از تصویربرداری سه بعدی، مدل سازی دیجیتال و پرینت سه بعدی سفارشی، مسیر برنامه ریزی پیش از عمل را متحول کرده و امکان بازسازی دقیق تر و کم تهاجمی تر را فراهم آورده است. از سوی دیگر، تکنیک های میکروسارجری و پیوند فلپ های عروقی در ترمیم نواحی وسیع یا آلوده، نقشی حیاتی ایفا می کنند. با این حال، انتخاب ماده مناسب و پیشگیری از عفونت همچنان از دغدغه های اساسی جراحان است. هدف این مقاله، مرور جامع مطالعات اخیر (2022 تا 2025) در حوزه بازسازی جمجمه پس از تروما یا تومور، بررسی روش ها، مواد و فناوری های نوین و تحلیل نقاط قوت و محدودیت های هر رویکرد است. یافته های این مرور نشان می دهد که ترکیب فناوری های دیجیتال، مواد زیست سازگار و تکنیک های جراحی دقیق، آینده ای نویدبخش برای بهبود نتایج عملکردی و زیبایی بیماران فراهم خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

استخوان اتولوگ ، جراحی بازسازی جمجمه ، نقایص جمجمه ، مواد زیست سازگار ، ترومای مغزی