طراحی چارچوب یکپارچه سازمان دهی و توسعه منابع انسانی در دستگاه های دولتی ایران: تحلیل چالش ها و ارائه راهکارهای مدیریتی

با توجه به پیچیدگی های محیط سازمانی و نقش کلیدی منابع انسانی در تحقق اهداف استراتژیک، نیاز به طراحی یک چارچوب یکپارچه برای سازمان دهی و توسعه منابع انسانی بیش از پیش احساس می شود. این تحقیق تلاش دارد تا با ترسیم و اعتبارسنجی یک مدل پارادایمی، روابط میان مولفه های کلیدی منابع انسانی را شناسایی و بهبود عملکرد سازمانی را امکان پذیر سازد. این تحقیق با هدف طراحی و اعتبارسنجی یک مدل پارادایمی در حوزه سازمان دهی و توسعه منابع انسانی انجام شد. روش تحقیق این پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی است؛ بخش کیفی شامل تحلیل محتوای مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان منابع انسانی و بخش کمی بر پایه مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس انجام شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس نشان داد که مدل پیشنهادی از نظر سازگاری ساختاری و اعتبارسنجی آماری از جمله اعتبار همگرا و مخربی دارای وضعیت مطلوب است. یافته ها نشان دادند که هم ترازی دیجیتال در سیاست های منابع انسانی تاثیر مستقیمی بر افزایش بهره وری کارکنان دارد (β=0.47, t=3.92) که نوآوری قابل توجهی در چارچوب های مدیریتی محسوب می شود. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش قوی برخوردار است (GOF=0.62) و روابط میان متغیرها از لحاظ آماری معنادار هستند؛ شاخص های AVE و CR نیز اعتبار سازه ها را تایید کردند.این پژوهش می تواند راهنمای عملی برای مدیران منابع انسانی در سازمان های دولتی جهت پیاده سازی استراتژی های توسعه منابع انسانی باشد.

کلیدواژه ها:

مدل پارادایمی ، توسعه منابع انسانی ، سازمان دهی ، سازمان های دولتی