حدود و آثار حقوقی اختیارات وکلای توکیلی در چارچوب روابط طولی وکلا

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LAWJSH-1-1_001

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1404

چکیده مقاله:

در نظام حقوقی ایران، وکالت به عنوان یک عقد اذنی، تابع اذن موکل و حدود اختیارات وی است. بر اساس اصول کلی، وکیل توکیلی موظف است در تمامی اقدامات خود تابع این اذن باشد و هرگونه تجاوز از آن می تواند منجر به بطلان عمل و مسئولیت مدنی وکیل نخست (اصلی) گردد. نتایج پژوهش پیش رو حاکی از این است از آنجا که در فرض رابطه طولی وکلا در توکیل، وکیل دوم (وکیل توکیلی) نه مستقیما از سوی موکل، بلکه به واسطه ی وکیل نخست منصوب می گردد؛ از این رو، حدود اختیارات او تابعی از اختیارات وکیل اول و منوط به همان میزان اذنی است که موکل در راستای توکیل به وکیل نخست داده است. مع الوصف؛ نگارنده با روش توصیفی تحلیلی در پی شناخت و بررسی حدود و آثار حقوقی اختیارات وکلای توکیلی در چارچوب روابط طولی وکلا در حقوق موضوعه ایران می باشد.

نویسندگان

حمید ابهری

استاد گروه حقوق خصوصی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی. دانشگاه مازندران. بابلسر. ایران

مهدی طالقان غفاری

دانشجوی مقطع دکتری حقوق خصوصی دانشگاه مازندران، ایران، بابلسر.