سیاست جنایی ایران در برابر خشونت جنسی مجازی علیه زنان

خشونت علیه زنان به ویژه خشونت جنسی به عنوان یکی از مهمترین موارد نقض حقوق بشر، همواره مورد توجه جامعه جهانی و داخلی بوده است. هر نوع رفتار خشونت آمیزی که مبتنی بر جنسیت باشد و سبب آسیب بدنی و جنسی و روانی علیه زن بیانجامد، خشونت جنسی تلقی می شود. این خشونت می تواند در حوزه فضای مجازی نیز ارتکاب یابد. با توجه به افزایش آشکار شمار کاربران دنیای مجازی و پررنگ شدن جایگاه و کارکردهای دنیای مجازی در زندگی انسان، ضرورت مدیریت چالش های گوناگون جرم شناختی را در این پهنه از کنشگری انسان بیشتر مطرح می سازد. در این میان کاربران زن در دنیای مجازی به دلیل ماهیت این، پهنه با مخاطراتی مهم از جمله بزه دیدگی جنسی مواجه هستند. از همین رو لازم است تا گزینه های گوناگون نظام سیاست جنایی ایران در این باره مطالعه شود. پژوهش حاضر در صدد است به بررسی سیاست جنایی ایران در برابر خشونت جنسی مجازی علیه زنان بپردازد. هدف این پژوهش تبیین سیاست جنایی تقنینی و قضایی نظام کیفری ایران در خصوص مقابله با خشونت جنسی مجازی علیه زنان می باشد. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از رهیافت پژوهش های میان رشته ای نگاشته شده و محقق در صدد است به این پرسش پاسخ دهد که راهبردهای سیاست جنایی ایران در برابر خشونت جنسی مجازی علیه زنان چیست؟ یافته های تحقیق نشان می دهد که سیاست جنایی ایران در قبال خشونت جنسی مجازی علیه زنان در قوانین گوناگون رویکردهای متفاوتی داشته است. رویکردهای سیاست جنایی گاهی سزاگرایانه و گاهی مسامحه انگارانه است. در حوزه خشونت جنسی علیه زنان باید گفت که سیاست جنایی تقنینی و سیاست جنایی قضایی ایران با یکدیگر همسو نیست.

کلیدواژه ها:

سیاست ، جنایی ، خشونت جنسی ، فضای مجازی ، زنان ، بزه دیده