بررسی تاثیر مکاتب فلسفی و کلامی بر نظام جمهوری اسلامی ایران نقاط امیدوارکننده در حقوق عمومی

این پژوهش به بررسی تاثیر مکاتب فلسفی کلامی و حقوقی بر ساختار حقوقی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران می پردازد. هدف اصلی تحقیق، تحلیل نقش این مکاتب در شکل گیری نظریه ولایت فقیه، حقوق شهروندی و مشروعیت سیاسی و شناسایی چالش های انطباق آموزه های آنها با مقتضیات معاصر و تحولات حقوق بین الملل است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و منابع فقهی، فلسفی، کلامی، حقوقی و متون قانونی جمهوری اسلامی ایران در آن مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که مکاتب فلسفی و کلامی با تاکید بر عقل، وحی و عدالت چارچوب نظری حکومت و حقوق عمومی را شکل داده اند و مکاتب حقوقی به ویژه حقوق فطری و طبیعی نقش مهمی در تدوین اصول قانون اساسی و حفاظت از حقوق شهروندان ایفا کرده اند. با این حال چالش هایی در زمینه انعطاف پذیری قوانین، تطبیق با استانداردهای بین المللی و هماهنگی میان رویکردهای عقل گرایانه و شهودگرا وجود دارد. این پژوهش با تحلیل تطبیقی و انتقادی ظرفیت ها و محدودیت های تلفیق آموزه های مکاتب مورد نظر با نظام حقوقی و سیاسی جمهوری اسلامی را روشن می کند و پیشنهادهایی برای بهبود سازوکارهای حقوقی و حکمرانی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

جمهوری اسلامی ، ایران ، فقه سیاسی ، مکاتب فلسفی ، حکمت متعالیه ، حقوق طبیعی ، حقوق فطری ، ولایت فقیه ، مشروعیت سیاسی ، قانون اساسی