بررسی مفهوم کرامت انسانی از دیدگاه حقوق شهروندی به خصوص حقوق عمومی، خصوصی و بین المللی

حقوق بشر میراث مشترک بشریت است و کرامت انسانی ذاتی هر بشر است و ملیت، نژاد، مذهب تاثیری در افزایش یا کاهش کرامت انسان ندارد. حفظ ارزشهایی چون عدالت، برابری، آزادی و صلح مستلزم رعایت کرامت انسانی است. کم مهری و بی توجهی به این اصل جامعه را عقب مانده گرفتار و به دور از صلح و ثبات نموده و در نتیجه جامعه ای پر ظلم، فساد، بی عدالتی و خشونت خواهیم داشت. کرامت انسانی از آن جهت که به طور رسمی در نظم سیاسی و حقوقی خود را نمایان کرده مفهومی نورسیده است. در اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب ۱۹۴۸ میلادی کرامت انسانی بازتاب وسیعتری پیدا کرد و به عنوان بنیاد نظم جهانی یعنی صلح، برابری و آزادی تلقی شده است. حقوق شهروندی که پیشینه ی آن بسیار فراتر از ایده نوین حقوق بشر است، با توجه به مفهوم جامعه مدنی و شخصیت یافتن جهانی می انسان ها در چهارچوب رهیافت حقوق بشر جهان شمول رنگ و بویی تازه یافته و نوعی رویکرد ویژه به حقوق بشر انگاشته شود. ضرورت و اهمیت موضوع تامین حقوق و آزادی های بنیادین یکی از اهداف اساسی حقوق عمومی است که این مفهوم خود در بستر کرامت انسانی مشروعیت و حقانیت می یابد.

کلیدواژه ها:

کرامت انسانی ، حقوق شهروندی ، حقوق عمومی ، حقوق خصوصی ، حقوق بین المللی