تحلیل حقوقی – سیاسی حکمرانی دیجیتال در حقوق عمومی محیط زیست

تحولات شتابان فناوریهای دیجیتال در دهه های اخیر حکمرانی محیط زیست را به عنوان یکی از حساس ترین حوزه های حقوق عمومی با چالشها و فرصتهای نوینی مواجه ساخته است. ورود فناوریهایی چون اینترنت اشیاء زیست محیطی، کلان داده های اقلیمی، یادگیری ماشین و بلاکچین ساختارهای سنتی تصمیم گیری، نظارت و مشارکت عمومی را متحول کرده و حکمرانی دیجیتال را به پدیده ای حقوقی-سیاسی پیچیده تبدیل کرده است. این تحول ساختاری، نیازمند بازتعریف اصول کلاسیک حقوق محیط زیست مانند، شفافیت، مشارکت، عدالت و حفاظت از داده هاست. مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی انتقادی، چارچوب نظری حکمرانی دیجیتال در حقوق عمومی محیط زیست را از منظر حقوقی، سیاسی و فناورانه بررسی میکند و نمونههای عملی ملی و بینالمللی را تحلیل مینماید. چالشهایی نظیر نبود قوانین منسجم، حریم خصوصی داده ها، شکاف دیجیتال، پراکندگی نهادی و مخاطرات اقتدارگرایی فناورانه مورد واکاوی قرار گرفته و ظرفیتهای شفافیت، پاسخگویی، مشارکت دیجیتال و مدیریت پایدار منابع طبیعی برجسته شده است. در نهایت مقاله چارچوبی جامع برای تنظیم گری هوشمند، شفاف و عدالت محور ارائه میدهد که همگام با فناوریهای نوین حقوق نسلهای آینده و حاکمیت ملی مقتدر را تضمین میکند. این پژوهش گامی اساسی در بازشناسی و ارتقاء حکمرانی دیجیتال محیط زیستی به عنوان کلید توسعه پایدار و حفاظت موثر از کره زمین در عصر دیجیتال است.

کلیدواژه ها:

حکمرانی دیجیتال ، حقوق محیط زیست ، فناوریهای نوین ، شفافیت و مشارکت ، توسعه پایدار