نقش فناوری اطلاعات در اسناد رسمی و امضای الکترونیک

رشد پرشتاب فناوری اطلاعات در دهه های اخیر زمینه ساز تحولات بنیادین در بسیاری از حوزه های حقوقی و اجرایی از جمله تنظیم و مدیریت اسناد رسمی شده است. ورود ابزارها و زیرساخت های نوین دیجیتال، فرآیند ثبت و نگهداری اسناد را سرعت و دقت بخشیده و بستری امن تر برای تبادلات حقوقی فراهم آورده است. از مهم ترین نمودهای این تحول جایگزینی تدریجی امضای الکترونیک به جای امضای سنتی در اسناد است. امضای الکترونیک که مبتنی بر فناوری های رمزنگاری و احراز هویت دیجیتال است، نه تنها موجب افزایش سرعت و امنیت معاملات شده بلکه زمینه را برای توسعه دولت الکترونیک و کاهش تخلفات حقوقی و جعل اسناد فراهم کرده است. با این حال چالش هایی نظیر نیاز به زیرساخت های فنی، آموزش تخصصی، ملاحظات امنیتی و برخی ابهامات قانونی همچنان باقی است. این مقاله ضمن بررسی ابعاد مختلف نقش فناوری اطلاعات در اسناد رسمی و امضای الکترونیکی، مزایا، مشکلات و الزامات حقوقی استقرار آن را تبیین می کند و راهکارهایی برای تقویت جایگاه این فناوری در نظام حقوقی ایران ارائه می نماید.

کلیدواژه ها:

فناوری ارتباطات ، تاثیر اسناد رسمی ، امضای الکترونیک ، کارشناسی ارشد حقوق خصوصی ، دانشگاه آزاد علوم تحقیقات