استراتژیهای ترکیبی مقاومت: بازتعریف ژئوپلیتیک خاورمیانه از طریق جنگ نامتقارن و کنترل شریانهای انرژی

خاورمیانه به عنوان قلب استراتژیک انرژی و تجارت جهانی با تسلط گروههای مقاومتی نظیر حزب الله لبنان، حوثی های یمن و متحدان منطقهای آنها بر تنگه های حیاتی هرمز و دریای سرخ، شاهد دگرگونی بیسابقه ای در معادلات امنیتی است. این گروهها با بهره گیری از استراتژیهای ترکیبی نظامی-اقتصادی، نظم امنیتی هژمونیک غرب را به چالش کشیدهاند. از یکسو با توسل به جنگ نامتقارن (مانند حمله به نفت کشها یا پرتاب موشک به زیرساختهای انرژی) و از سوی دیگر با اعمال فشار از طریق کنترل شریانهای انرژی (۲۱) میلیون بشکه نفت روزانه در تنگه (هرمز) و اختلال در کریدورهای تجاری دریای سرخ (ده درصد تجارت جهانی)، اهرمی کارآمد برای تاثیرگذاری بر اقتصاد سیاسی جهانی ایجاد کرده اند. پیامد این اقدامات نه تنها بی ثباتی در بازارهای انرژی و افزایش ریسک امنیتی در مسیرهای دریایی را به همراه دارد بلکه نشان دهنده افول نسبی نقش سنتی ابرقدرتها در مدیریت بحرانهای منطقهای است. این مقاله با تحلیل رویکردهای این گروهها نشان میدهد که چگونه قدرت نامتقارن غیر دولتی، با تبدیل جغرافیا به سلاح معادلات ژئوپلیتیک قرن ۲۱ را بازتعریف میکند. نتیجه گیری مقاله. ضرورت بازنگری غرب در مدلهای امنیتی کلاسیک و لزوم توجه به نقش فزاینده بازیگران فراملی در شکل دهی به نظم بین المللی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

خاورمیانه ، گروههای مقاومتی ، تنگه هرمز ، دریای سرخ ، استراتژی نظامی اقتصادی ، امنیت انرژی ، ژئوپلیتیک قرن ۲۱