بررسی تاثیر انحلال معامله مشروط برشروط ضمن عقد در حقوق ایران و فقه امامیه

همانطور که می دانیم عقد یک رابطه ی حقوقی است که دو طرف در آن درگیر می باشند و از دو اراده به واسطه ی ایجاب و قبول تشکیل می گردد، لکن عقود از جهات و طرق مختلفی قابل تقسیم می باشند مانند، عهدی، تملیکی، معوض غیر معوض، مشروط و غیر مشروط.... آن چه که در اینجا مورد بحث است عقود مشروط می باشد یعنی عقودی که در ضمن آن شرطی وجود دارد و در نظر گرفته شده است. آن چه که دانستن آن حائز اهمیت است و ما به دنبال آن هستیم آن است که پس از آن که این دسته از عقود به هر عنوان دچار انحلال شدن و هیچ گونه ای دیگر اثر نداشتند یا به شکی از اشکالی که در قانون مدنی گفته شده دچار بطلان شدند آنگاه وضعیت و تکلیف این دسته از شروطی که در ضمن این عقود آمده چیست؟ و با آن ها باید چگونه رفتار کرد؟ که البته باید در آن مورد قایل به تفکیک شد و آن دسته از عقودی که شرط توسط مشروط علیه انجام نشده مشروط علیه حقی ندارد ولی آن دسته از عقودی که در آنها شرط انجام شده مشروط علیه حق مراجعه به مشروط له را دارد ما در این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه ها و مراجع به کتب و منابع معتبر حقوقی و فقهی به گردآوری اطلاعات و داده ها پرداخته و در غالب پژوهش ارائه داده ایم.

کلیدواژه ها:

عقد مشروط ، شروط ضمن عقد ، انحلال ، بطلان