تحلیل رویه قضایی ایران در مورد مطالبه خسارت مازاد بر دیه

در نظام حقوقی ایران دیه بعنوان راهکار اصلی جبران خسارت ناشی از زیان بدنی شناخته می شود. این تصور عمومی وجود دارد که دیه تمامی خسارات وارده از جمله خسارات مادی و معنوی را پوشش می دهد، اما بررسی ها نشان می دهد که دیه تنها به جبران زیان بدنی محدود است و خسارات دیگر مانند هزینه های درمان از کارافتادگی و رنج روحی را در بر نمی گیرد. این موضوع به دلیل ابهام قانونی، به ویژه در ماده ۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری و اختلاف نظرهای موجود در رویه قضایی مورد بحث است. مطالعه حاضر با و رویکردی توصیفی-تحلیلی و با تحلیل آرای قضایی نتیجه می گیرد که خسارات مازاد بر دیه باید جداگانه بدون ایجاد جبران مضاعف مورد بررسی قرار گیرند و تلاش دارد قلمرو دیه را شفاف تر و حقوق زیان دیده را روشن تر سازد. هدف این مقاله بررسی رویکردهای قضایی ایران در مورد خسارات مازاد بر دیه، شفاف سازی ابهامات قانونی و ارائه راهکارهایی برای تبیین حقوق زیان دیدگان و تحقق عدالت است.

کلیدواژه ها:

مطالبه خسارت ، خسارت مازاد بر دیه ، مسئولیت مدنی ، رویه قضایی ایران