پارادایم شیفت زوجهای تفاوت ساز سینمای ایران

به لحاظ ساختار سینمای ایران به چهار نوع پیشا ساختار، ساختارمند، پساساختارگرا و فراساختارگرا تقسیم می شود. سینمای پیشا ساختار مانند دختر لر از اردشیر، ایرانی، ساختارمند شامل سینمای کلاسیک مانند فیلم فارسی و سینمای آوانگارد متاثر از سینمای موج نوی فرانسه مانند گاو داریوش مهرجویی، پساساختارگرایی که وجوه تئوریک آن توسط رضا براهنی از مکاتب بیت و زبان آمریکا ایرانیزه شد مانند آثار ابوالفضل جلیلی و فراساختارگرایی که وجوه تئوریک آن در فلسفه و ادبیات توسط آرش آذرپیک در قالب مکاتبی مانند فراساختارگرایی اصالت کلمه معنی شناسی عمیق گرا و... ارائه شد با آثاری مانند طعم گیلاس عباس کیارستمی. گفته آندرو هگیسون مفهوم یک سینمای ملی به دلایل مختلف به شیوه های مختلف به کار رفته گفتمان واحدی که پذیرفتاری جهان شمول داشته باشد وجود ندارد اما این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته، معتقد است چون هر مکتب جهان بینی خاص خود را دارد ما بنا بر نگرش مکتب اصالت کلمه می توانیم به نوعی سینمای ملی را در آثار فراساختارگرایی مانند طعم گیلاس عباس کیارستمی یا مادر علی حاتمی جستجو کنیم.

کلیدواژه ها:

پارادایم شیفت زوجهای تفاوت ساز سینمای فراساختارگرا ، سینمای پیشا ساختار ، سینمای پساساختارگرای ، ششمین کنفرانس ملی نوآوری و تحقیق در ، فرهنگ ، زبان و ادبیات فارسی