سرچشمه های قرآنی اندیشه مولوی در غزلیات شمس با تکیه بر داستان حضرت موسی (ع)

حضرت موسی (ع) یکی از پیامبران اولوالعزم است که در قرآن اشارات زیادی به داستانهای زندگی او شده است. شاید بتوان گفت در قرآن کریم به هیچ پیامبری اندازه ی حضرت موسی اشاره نشده است. مصادیق بیشمار قرآنی زندگی حضرت موسی مانند: مصاحبت با خضر، عصا و سنگ و چشمه طور، سینین موسی و کوه طور و... همچنین معجزات بسیار او مانند شکافتن دریا، ید بیضا، عصای موسی، گاو سر بریده که مقتول را زنده کرد، جوشیدن دوازده، چشمه من و سلوی و... باعث شده شاعران از این منبع غنی و موثق برای استناد و تعالی کلام خویش بهره گیرند و شاعران عارف مسلک چون مولانا با نگاه تفسیری، خویش حتی زوایای تازه تری برای آن تبیین کردهاند. این مقاله به شیوه ی توصیفی - تحلیلی اشارات قرآنی زندگی حضرت موسی (ع) در غزلیات شمس بررسی کرده تا شکوه شعری شاعر که برگرفته از جامعیت فصاحت و معارف نامحدود قرآن است بیشتر روشن گردد. جامعه آماری پژوهش، قرآن کریم و غزلیات شمس است و نمونه آماری نیز ابیاتی از غزلیات شمس است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به زندگی قرآنی حضرت موسی (ع) اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، غزلیات شمس ، موسی (ع)