تحلیل گفتمان انتقادی بازنمایی کارگزاران اجتماعی در رمان چراغها را من خاموش میکنم

رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی ون لیوون که با تکیه بر مولفه های جامعه شناختی معنایی الگوهای بازنمایی کارگزاران اجتماعی در متن را آشکار می کند. الگوی کارآمدی برای تبیین شبکه پیچیده بازنمایی کارگزاران اجتماعی در روایت داستانی است. رمان چراغها را من خاموش میکنم به عنوان یکی از نمونه های موفق داستان معاصر، با بازنمایی های متنوعی که از کارگزاران اجتماعی دارد، مبنای مناسبی برای تبیین نقش ها و هویت های کارگزاران اجتماعی است. در این مقاله با تکیه بر تحلیل گفتمان انتقادی ون لیوون (۲۰۰۸)، شیوه های بازنمایی کارگزاران اجتماعی را در رمان چراغها را من خاموش میکنم بررسی و تحلیل کرده ایم تا بتوان شبکه گسترده کارگزاران اجتماعی در این رمان را تبیین کرد. نتیجه پژوهش حاضر بیانگر پیوند نقش ها و هویت های کارگزاران با طرح روایی داستان است؛ چنان که افکار، رفتارها و تعامل های کارگزاران به معرفی تعارضات جدید یا حل تعارضات موجود در داستان منجر می شود و در نتیجه نقش موثری در پیشبرد طرح روایی داستان دارند. انبوه کارگزاران اجتماعی در این رمان تنها شخصیت هایی پس زمینه ای نیستند بلکه جزئی اساسی از بافت داستان هستند که با تعدد و تنوع قابل توجه خود داستان را غنی ساخته و لایه های مختلف معنایی آن را شکل می دهند. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی است و برای شمارش مولفه های جامعه شناختی معنایی و تحلیل داده ها از روش کمی استفاده کرده ایم. میزان راز آلودگی رمان چراغها را من خاموش میکنم ۳۸/۵۰ درصد است. این عدد بیانگر این است که زویا پیرزاد ۶۱/۵۰ درصد از صراحت استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل گفتمان انتقادی ، رویکرد ون لیوون ، چراغها را من خاموش میکنم ، مولفه های جامعه شناختی معنایی