بازتاب حضور گاو و گوساله در ادب بومی مازندران

حضور حیوانات در عقاید، حکایات، قصه ها، افسانه ها، شعرها و ضرب المثل ها از موارد ارزشمند در فرهنگ مردم مازندران است. این ترانه های ارزشمند به دلیل پاسداری از هویت فرهنگی-ملی و انتقال احساسات و عقاید گذشتگان بخش مهمی از ادبیات شفاهی ما محسوب می شود. این پژوهش با روش کتابخانه ای و میدانی قصد دارد جایگاه گاو و گوساله را در ادب بومی مازندران نشان دهد. بر اساس یافته های کتابخانه ای و میدانی تحقیق می توان گفت از میان حیوانات؛ گاو و گوساله با ۲۳۰ مورد نمونه شعری بیشترین بسامد را در میان حیوانات دارند. شاعران خوش ذوق، مازندرانی ضمن یادآوری نام گاو و گوساله به مفاهیم متعددی همچون آغاز فصل نو، کار و تلاش، رونق زندگی با حضور حیوانات اهلی، پویایی و حرکت، عشق و عاشقی، غم انتظار، فساد از غارتگران گله و غم از دست دادن اندک دارایی خود اشاره دارند.

کلیدواژه ها:

ادبیات بومی مازندران ، حیوانات ، گاو و گوساله