مقایسه چارچوب های نظری واج شناسی فریزر و بایبی با ارجاع به دو پژوهش مرتبط

مقاله حاضر به بررسی و مقایسه دو چارچوب نظری واج شناسی و کاربرد هر یک در پژوهش های تحلیل خطا می پردازد. چارچوب اول (فریزر ۲۰۱۰)، مبتنی بر رویکرد واج شناختی فریزر است که بر اساس آگاهی واجی، خطاهای زبانی را در فرایند یادگیری زبان انگلیسی توسط فارسی زبانان که در طی فرایند فراگیری زبان انگلیسی در تولید واکه انجام می دهند بررسی می کند. چارچوب دوم بایبی، ۲۰۰۴)، مبتنی بر رویکرد واج شناسی کاربردی بایبی است که فرایندهای حذف و ادغام و تغییرات آوایی ناشی از فرایند فشرده سازی را تحلیل می کند. تمرکز اصلی در این چارچوب بر تاثیرات اجتماعی و فرهنگی زبان و تفاوت های جنسیتی در شیوه تلفظ و ساختار واژگان است و داده های آن شامل فرایندهای حذف و ادغام در اسم ها، فعل ها، صفت ها، قیدها و حروف است. مقایسه ی این دو چارچوب نظری نشان می دهد اگرچه فریزر و بایبی از فرایندهای واجی نسبتا مشابهی استفاده کرده اند و به تحلیل تفاوت های موجود در زبانشناسی می پردازند، هدف و رویکرد هریک متفاوت است. انتخاب مناسب ترین چارچوب نظری برای تحلیل داده ها بستگی به نوع داده و اهداف تحقیق دارد. بعبارتی اگر هدف پژوهش، تحلیل اجتماعی و فرهنگی تغییرات زبان باشد، چارچوب نظری واج شناسی کاربردی و اگر هدف تحلیل پردازش شناختی و کاهش پیچیدگی های واجی در زبان باشد، چارچوب نظری واج شناسی شناختی مناسب تر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بایبی ، تقلیل ، فریزر ، فشرده سازی واج شناسی کاربردی ، واج شناسی شناختی