نقش جلوه های اجتماعی و فرهنگ عامیانه در داستان های منطقه مازندران (مورد مطالعه: رمان افرا اثر حسینعلی جعفری)

بومی مازندران از معدود سرزمین هایی است که با وجود پیشینه ای کهن در پرده ای از ابهام فرورفته است. این نام در جهان اساطیر و همچنین در دنیای واقعی جایگاهی ممتاز و ویژه را به خود اختصاص داده است. به نظر می رسد تاریخ و فرهنگ مازندران و حتی نام آن، همانند جغرافیای طبیعی سرسختش محافظه کار و مه آلود به نظر می رسد و در انبوه نظریات متفاوت پنهان شده است. فرهنگ مازندران یکی از اصیل ترین فرهنگ های این مرز و بوم است با رواج داستان نویسی نوین و تغییر زبان و سبک نوشتار و ورود درون مایه های جدید به عرصه ادبیات داستانی. داستان و رمان نیز پذیرای فرهنگ عامه شد. شاخصه هایی چون ادبیات عامیانه (ترانه ها، ضرب المثل ها، تکیه کلام ها و باورها و اعتقادات. مردمی، آداب و رسوم، بازی های محلی، صنایع دستی، هنرهای سنتی، پیشه ها و مشاغل، طب و طبابت سنتی، اماکن سنتی و نحوه معماری ساختمان ها از عناصر فرهنگ عامیانه به شمار می روند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش جلوه های اجتماعی و فرهنگ عامیانه در داستان های منطقه مازندران مورد مطالعه: رمان افرا اثر حسینعلی جعفری بوده است. این پژوهش از نظر هدف جزو تحقیقات توصیفی - تحلیلی است و بر اساس نوع و ماهیت داده ها، تحقیق کیفی می باشد. بدین ترتیب پس از بررسی و تحلیل رمان های مختلف از منطقه مازندران دریافتیم که نویسندگانی همچون حسینعلی جعفری تلاش کرده اند تا در آثار داستانی خود نگاهی تازه به داستان نویسی مبتنی بر فرهنگ بومی داشته باشند و با قلمی برگرفته از گویش مازندرانی و نگارش فارسی نثری داستانی برای مخاطب بنویسند که هم دارای مولفه ها و فضای بومی باشد و هم برای مخاطب غیر مازندرانی فضای زبانی و روایی جدیدی ایجاد نماید.

کلیدواژه ها:

جلوه های اجتماعی ، فرهنگ عامه ، داستان مازندران ، رمان افرا ، ششمین کنفرانس ملی نوآوری و تحقیق در فرهنگ زبان و ادبیات فارسی