مضمون سازی با آیین شب یلدا در اشعار شعرای برجسته پارسی

آیین یلدا یا جشن شب یلدا که یکی از مهمترین و کهنترین آیینهایی است که ایرانیان در طول تاریخ خود تا دوره معاصر نیز آن را پاس داشته اند، بن مایه ای، اساطیری، دینی، زمین شناختی و کیهان شناختی و فرجام شناختی دارد. این آیین در طول دوره تکوینی خود بارها و در صورت زمان دچار تحولات گسترده و بنیادین گشته است و به شکلی که در طول دوره بعد از ظهور اسلام مشاهده می شود، به دوره اسلامی با اندک تفاوتهایی در ازمنه و امکنه رسیده است. هدف این مقاله بررسی نمودهای مختلف ذکر این آیین در متون برجسته ادبی زبان فارسی، نحوه نگرش شعرا و نویسندگان برجسته به این قضیه و بررسی پیرنگ پیشین این آیین در حالت جدید آن است. نحوه انتخاب متنها نیز از متونی بوده است که دوره های مختلف بعد از اسلام نقش سبک شناختی داشته اند.

کلیدواژه ها:

آیینهای کهن یلدا ، شعر فارسی ، ششمین کنفرانس ملی نوآوری و تحقیق در فرهنگ زبان و ادبیات فارسی