بررسی میزان اهمیت و جایگاه شعر و موسیقی در ادبیات پایداری ایران و شیلی

هر مبارزه ای به سلاح و ابزار مناسب نیازمند است و عموما یکی از دلایل برتری یک طرف مبارزه با دیگری، نوع ادوات جنگی و کارآیی آن است؛ اما این موضوع، به بخش فیزیکی نبردها معطوف است و نه بخش معنوی و روحی نبرد. سلاحها همواره پس از سپری شدن زمانی کوتاه از رده های مبارزات خارج می شوند و سلاحهای جدیدی جای آنها را می گیرد اما، شعر، هنر، اندیشه، آهنگ و ترانه هرگاه سلاحی برای مبارزه باشند با روح متعالی مندرج در آنها تا سالها و شاید تا ابد کارآمد و ماندگار خواهند بود. همواره، این رسالت بر دوش هنر و ادبیات ملتها بوده است تا روح سلحشوری و حماسه ها، نبردها و شجاعتهای ملتهایشان را جاودانه کنند. هنگامی که اشعار شاعر بدل به آهنگ و موسیقی می شوند به بی مرزی و وسعت می رسند. این مقاله برگرفته از رساله دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر است. ششمین کنفرانس ملی نوآوری و تحقیق در، فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی رسند و مرزهای جغرافیایی و تعریف شده ی معمول را در می نوردند؛ به عبارت دیگر، مخاطبانش از جرگهی هم زبانان فراتر رفته و به مردمان همدلی میرسد که در هر جای دنیا با شرایطی مشابه، می توانند مخاطب اندیشه و احساس شاعر باشند.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، شعر ، هنر ، موسیقی