بررسی رمان جای خالی سلوچ بر اساس رویکردهای چهارگانه نظریه الین شوالتر

داستانها و رمان ها، فرهنگ، آداب و رسوم، اعتقادات و شرایط اقلیمی مکان مورد نظر نویسنده را نشان می دهند. در تمام داستان ها مکان و زمانی که برای حوادث داستان انتخاب می شود تاثیر ژرف و مستقیم بر رفتار و گفتار شخصیت های داستان دارد. بیشتر داستان های محمود دولت آبادی فضای اقلیمی ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۰ را در بر می گیرد. مسائل و مضامینی که دولت آبادی در داستان هایش به کار گرفته، همه مربوط به روستا و روستا نشینان است و از این نظر آثار او از ویژگی های بارزی برخوردار است. در این پژوهش قصد داریم با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی زمینه های برجسته فکری رمان جای خالی سلوچ با توجه به رویکردهای چهارگانه نقد الن شوالتر اعم از رویکرد زیست شناسی، فرهنگی، روان کاوانه و زبانی بپردازیم. برجستگی و بسامد زیاد بخش های مختلف این رویکردها در رمان بستری مناسب برای اثبات فمنیست بودن این اثر است. بر اساس این پژوهش دریافتیم در رمان جای خالی سلوچ رویکردهای چهارگانه نظریه آلن شوالتر به طور یکسان انعکاس ندارند و رویکرد فرهنگی که یکی از مولفه های مهم آن خشونت جامعه مردسالار آن زمان می باشد در این رمان بسامد بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

رویکرد روان کاوانه ، رویکرد زبانی ، رویکرد زیست شناسانه ، رویکرد فرهنگی ، سلوچ ، الن شوالتر