تاثیر سطوح مختلف کیتوزان بر مقادیر بیان ژنها و تولید هایپریسین و سودوهایپریسین در محیط کشت مایع گل راعی (Hypericum perforatum L)

گل راعی (Hypericum perforatum L) دارای ترکیبات زیست فعال مهمی از جمله هایپریسین و هایپرفورین است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر کیتوزان بر افزایش برخی از متابولیتهای ثانویه و تغییرات بیان ژنهای درگیر در بیوسنتز ترکیبات زیست فعال در گل راعی بود. نمونه های گیاهچه و ریشه مویین تحت تیمار با کیتوزان با غلظت های متفاوت (۵۰.۰، ۵۰۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ میلی گرم بر لیتر) و پنج زمان متفاوت (۲۴، ۴۸، ۷۲ ساعت و ۳۰ روز) قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که استفاده از ۴۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر کیتوزان و پس از ۴ و ۲۴ ساعت در ریشه مویین به ترتیب دو ژن Hyp۱ و PLSK۲ به طور چشمگیری افزایش بیان نشان دادند. همچنین بیشترین میزان بیان نسبی ژنهای ۱-Hyp و PLSK۲ در گیاهچه کامل، به ترتیب استفاده از ۲۰۰ و ۵۰ میلی گرم بر لیتر کیتوزان و پس از ۲۴ ساعت و ۳۰ روز مشاهده شد. نتایج کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا نشان اختلاف معنی داری بین داده ها وجود دارد، استفاده از ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر کیتوزان در مدت زمان ۷۲ ساعت پس از اعمال تیمار سبب افزایش تولید هایپریسین و سودوهایپریسین به میزان ۹۳ و ۸۳ درصد نسبت به نمونه شاهد ریشه مویین شد.

کلیدواژه ها:

گل راعی ، هایپریسین ، هایپرفورین ، کیتوزان ، بیان ژن ، متابولیت ثانویه