استفاده از مریم گلی و مازو در فرمولاسیونهای ضد تعریق طبیعی

دئودورانتها از جمله محصولات پرکاربرد مراقبت شخصی هستند؛ اما نگرانی هایی در مورد احتمال سمیت آنها و نقششان در آلودگی هوا و آب و همچنین تاثیرات بالقوه بر سلامت انسان مطرح شده است. میزان سمیت ترکیبات دئودورانت از جمله مواد معطر، ترکیبات ضدباکتری، ترکیبات آلومینیومی و نگهدارنده ها وابسته به ساختار شیمیایی آنها است. بسیاری از این مواد شیمیایی با بروز عوارض ناخوشایندی نظیر التهاب های پوستی، واکنش های آلرژیک، اختلالات هورمونی و مشکلات تنفسی مرتبط شناخته شده اند. در طب ایرانی از گیاهان دارویی به عنوان ضد تعریق استفاده شده است. ماده موثر در این گیاهان ترکیبات پلی فنل، مخصوصا تانن ها هستند که دارای خاصیت قابض می باشند. گیاهان دارویی به دلیل داشتن ترکیبات فعال زیستی نقش موثری در بهبود سلامت پوست و کنترل عوامل متعددی که موجب ناراحتی های پوستی می شوند ایفا می کنند. خاصیت آنتی اکسیدانی موجود در این گیاهان با کاهش فرآیندهای اکسیداتیو در پوست از آسیب های سلولی جلوگیری کرده و به حفظ سلامت بافت های پوستی کمک می کند. همچنین فعالیت آنتی باکتریال این گیاهان موجب مهار رشد میکروارگانیسم های مولد بوی نامطبوع در نواحی تعریق دار می شود که از عوامل اصلی عدم رضایت مصرف کنندگان محصولات ضد تعریق است. گیاهان مازو و مریم گلی با برخورداری از این ویژگی ها پتانسیل بالایی برای کاربرد در فرمولاسیونهای ضد تعریق گیاهی دارند. استفاده از این گیاهان ضمن کنترل تعریق و بوی ناخوشایند می تواند ضمن بهبود عملکرد خواص محافظتی و تغذیه ای پوست را نیز تامین نماید.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ضد تعریق طبیعی ، مازو ، مریم گلی