نقش و اهمیت گیاهان بومی در تحقق پدافند غیر عامل زیستی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 47

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPEC03_096

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1404

چکیده مقاله:

گیاهان به عنوان مهمترین عامل حیات و پایه تمام زنجیره ها و شبکه های غذایی هستند. رشد و توسعه گیاهان و تنوع بسیار بالای آنها نشان از سازگاری با شرایط اقلیمی مختلف و ارتباط تنگاتنگ با گونه های مختلف جانوران گیاه خوار است. گیاهان بومی به عنوان پایه مطالعات حوزه مقاومت در گیاهان همیشه مورد توجه محققین حوزه اصلاح نباتات بوده است. در این بررسی، نقش و اهمیت گیاهان بومی در پایداری و تاب آوری زیست محیطی و سلامت او مقاله انسان پرداخته شده است. مطالب ارائه شده از مقالات و مراجع معتبر جمع آوری شده و مورد بحث قرار گرفته است. اهمیت گیاهان دارویی که به صورت خودرو و با تنوع بسیار بالا در تمام اقلیم های متنوع کشور رشد و نمو می کنند بسیار بالاتر از صرف حفظ پوشش گیاهی و نقش دارویی آنهاست. ارتباط بسیار پیچیده ای بین حشرات مختلف، شکارگرهای حشرات، آفت بیماری های گیاهی و گیاهان مختلف وجود دارد. گیاهان بومی حاوی متابولیت های موثر بر قارچ ها، باکتری ها و حشرات آفت هستند. نقش بسزایی در حفظ جمعیت گرده افشان ها دارند و از ایجاد گرد و غبار ناشی از خشکسالی و همچنین تخریب مراتع جلوگیری می کنند. از بعد دارویی و بهداشت، گیاهان دارویی ثروت بسیار غنی و با ارزش با تنوع گونه ای و تیپ های جغرافیایی مختلف هستند که در تولید و معرفی گیاه دارویی و ساخت داروهای مختلف نقش بسزایی دارند. گونه های مهاجم گیاهی که به صورت طبیعی و یا خواسته و ناخواسته وارد فلور گیاهی کشور می شوند و به احتمال قوی قدرت رشد و سازگاری و تولید مثل خیلی بالاتری دارند، از مخاطرات جدی کشور به شمار می روند. در مجموع، نقش گیاهان بومی و دارویی با توجه به مخاطرات واردات گیاهان و نقش آنها در سرکوب جدایه های بومی بسیار بالا است. اهمیت گیاهان بومی در حوزه های مختلف پدافند غیر عامل زیستی کاملا معنی دار است. در این مقاله به نقش و اهمیت گیاهان مختلف، بخصوص گیاهان بومی دارویی در تاب آوری در حوزه های مختلف، اقتصادی، بهداشت و امنیت غذایی پرداخته شده است.

نویسندگان

داود محمدی

گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران