استخراج فوق بحرانی به عنوان روشی کارآمد برای استخراج ترکیبات زیست فعال از گیاهان دارویی

استخراج با حلال فوق بحرانی (STE) با استفاده از کربن دی اکسید فوق بحرانی (CO۲) به دلیل خواص ترمودینامیکی منحصر به فرد مانند چگالی قابل تنظیم و ویسکوزیته پایین روشی کارآمد برای استخراج ترکیبات زیست فعال از گیاهان دارویی است. این تکنیک در شرایط بحرانی حلال امکان استخراج انتخابی فلاونوئیدها، اسانسها و پلی فنولها را با حفظ کیفیت ترکیبات فراهم می کند. استخراج عصاره با scCO۲ بازده متوسط ۹۲٪ را در مقایسه با روش سوکسله بازدهی متوسط ۶۵٪ ارائه می دهد و زمان استخراج را از ۵-۸ ساعت به ۵-۲۵ دقیقه کاهش می دهد. همچنین افزودن حلال کمکی گزینش پذیری استخراج را ۳۵ تا ۵۰٪ بهبود می بخشد. پارامترهای کلیدی مانند فشار، دما، نرخ جریان CO۲ و زمان استخراج بر بازده و کیفیت محصول تاثیر مستقیم دارند و بهینه سازی آنها برای هر گیاه ضروری است. SFE با حذف حلال های سمی و کاهش پسماند با اصول شیمی سبز همخوانی دارد و برای تولید مکمل های گیاهی و محصولات دارویی مناسب است. با این حال هزینه های اولیه راکتورهای فشار بالا و تجهیزات تخصصی صنعتی محدود می کند. بهینه سازی پیوسته فرآیند و بازیافت scCO۲ هزینه های عملیاتی را کاهش می دهد که کاربرد این روش را در صنایع دارویی و تولید عصاره های گیاهی تقویت می کند. چالش های اصلی این روش شامل هزینه اولیه بالا و بهینه سازی فرایند استخراج است. با پیشرفت های اخیر، صنعتی سازی SFE برای استخراج ترکیبات گیاهی با کیفیت بالا در آینده نزدیک امکان پذیر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

استخراج فوق بحرانی ، گیاهان دارویی ، حلال فوق بحرانی ، روغنهای ضروری