بررسی نقش اعراب در درک صحیح متون ادبی و مذهبی عربی و جستارهای زبانشناسی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 24

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EJPS10_141

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1404

چکیده مقاله:

اعراب (حرکات و علائم نگارشی در زبان (عربی) یکی از مولفه های اساسی در درک صحیح متون عربی به شمار میرود و نقشی حیاتی در انتقال معانی دقیق جملات ایفا می کند. این پژوهش به بررسی نقش اعراب در دو حوزه اصلی، یعنی متون ادبی و متون مذهبی، عربی و نیز جایگاه آن در جستارهای زبانشناسی پرداخته است. اعراب گذاری در زبان عربی، به خصوص در متون مقدس مانند قرآن کریم نقش کلیدی در جلوگیری از سوءبرداشت ها و تفسیرهای نادرست دارد. خطا در اعراب می تواند حتی به ایجاد تغییرات بنیادین در معنای جملات و مفاهیم دینی منجر شود. در حوزه ادبیات، خصوصا اشعار کلاسیک، عربی اعراب به فهم وزن عروضی موسیقی کلام و کشف آرایه هایی همچون قافیه و جناس کمک می کند. علاوه بر این در زبان شناسی اعراب بخشی جدایی ناپذیر از نحو و صرف عربی محسوب می شود و غنای ساختاری و انعطاف پذیری زبان را افزایش می دهد. آموزش زبان عربی به غیر عرب زبانان نیز تا حد زیادی به آموزش صحیح اعراب متکی است زیرا این علائم سبب تسهیل در فراگیری سریع تر دستور زبان و ساختار جملات می شود. با این حال، در عصر دیجیتال و گسترش فناوری رواج متون غیر اعراب گذاری شده در فضای مجازی، زمینه ساز چالش هایی در حفظ این ویژگی زبانی شده است. راهکارهایی نظیر استفاده از نرم افزارهای تصحیح اعراب، آموزش های هدفمند در مدارس و توسعه محتوای دیجیتال اعراب گذاری شده برای غلبه بر این چالش ها ضروری است. نتیجه گیری پژوهش بر اهمیت غیرقابل انکار اعراب در زبان عربی تصریح دارد و بر لزوم حفظ و تقویت این عنصر زبانی به عنوان بخشی از میراث فرهنگی و علمی ملت های عربی و اسلامی تاکید می کند. اعراب نه تنها ابزاری برای فهم متون گذشته، بلکه پلی برای انتقال دقیق مفاهیم به نسل های آینده به شمار می رود. این پژوهش همچنین ضرورت انجام مطالعات بیشتر در زمینه تعامل اعراب با فناوری های مدرن زبان شناسی را برجسته می کند و بر اهمیت استفاده از اعراب به عنوان عامل حفظ ارزش های زبانی و تقویت ارتباطات فرهنگی تاکید دارد.

نویسندگان

معصومه شیخلو

گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران