بررسی منشا پروتوتایپها برای خلق آفرینشهای ادبی

روند آفرینش و مراحل طی کردن خلق شخصیتهای ادبی سوالی است که ممکن است ذهن هرخواننده ای را به خود جلب کند. بخشی از مراحل تبدیل نمونههای اولیه نویسندگان به کارکترهای ادبی از هنرهای خاص ذهن نویسندگان می باشد. اما صرفا خیال نمی تواند کارکترهای ادبی را هنرمندانه بازآفرینی کند؛ آفرینشهای ادبی نوعی تجدید گروه بندی عناصر واقعیت است و پروتوتایپها نمونه های اولیه و مواد لازم خام برای آفرینشهای ادبی هستند. نویسندگان اهمیت نقش پروتوتایپها را برای خلق آثار ادبی انکار نکرده اند؛ آنچه که مهم است خاستگاه آنها می باشد؛ بخش مهمی از این خواستگاه ریشه در ناخودآگاه جمعی دارند که نویسندگان از آنجا وام گرفته و با شاخ و برگ دادن به آن؛ پروتوتایپهای مختلف را خلق می کند. در این مقاله سعی بر آن است به شیوه کتابخانه ای، ابتدا در مورد کهن الگوها و اهمیت ناخودآگاه جمعی از نظر یونگ توضیحاتی داده شود سپس انواع پروتوتایپهای مذهبی، تاریخی اساطیری و حماسی، تلفیقی، خود نویسنده، طبقاتی و سیاسی مورد پژوهش قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ناخودآگاه جمعی ، آرکی تایپ ، پروتوتایپ