بررسی برابر کرد منابع تلاش دو شخصیت سودابه و فرنگیس در شاهنامه با نگره آدلر

زندگی روزمره انسان تحت تاثیر کنشهایی است که او را به سوی تلاش و پویش سوق میدهند. در جهان امروز از یک سوی درگیریهای ذهنی زنان نسبت به مسائل، اجتماعی و از دیگر سوی، گرایش به برابرخواهی و استقلال محوری آنان را در معرض دوگانگیهای رفتاری و روانی قرار داده است. پژوهش حاضر به بررسی دو شخصیت سودابه و فرنگیس در شاهنامه می پردازد؛ زنانی که با تکیه بر توانایی ها و در مواجهه با نقص ها، برای رسیدن به ایده آل های خود می کوشند. این دو بازتاب دهنده زنان کنشگر در جامعه امروز هستند که عملکردشان با معیارهای رایج فاصله دارد؛ چراکه در مواجهه با بحران، در پی جبران خلاهای درونی خویشاند. هدف این پژوهش بازشناسی الگوهای روانشناختی زنان شاهنامه و تحلیل اقدامات فردی آنان در مسیر دستیابی به آرمانهای اجتماعی و اخلاقی است که سعی دارد بر مبنای نظریه آدلر نشان دهد منابع انگیزشی این دو شخصیت و نوع استراتژیهای رفتاریشان چه بوده است. یافته ها نشان می دهد که منابع تلاش، سودابه سبک زندگی او است که با عقده حقارتش بسامدی یکسانی دارد؛ در حالی که منابع تلاش، فرنگیس بیش از هر چیز علاقه اجتماعی و سپس سبک زندگی است که بیان می کند کنشهایش بر مدار اخلاق محوری می گردد.

کلیدواژه ها:

منابع ، تلاش ، سودابه ، فرنگیس ، شاهنامه ، آدلر