دعای عرفه عاشقانه حسین (ع) با حضرت حق

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 14

فایل این مقاله در 36 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EJPS10_043

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1404

چکیده مقاله:

دعای عرفه در میان دعاهای توحیدی یکی از بی نظیرترین دعاها از نظر تعالیم توحیدی است. نیایش عرفه، لحظه عشق بازی امام حسین (ع) با خدا یا همان معشوق ازلی محسوب می شود. دعای عرفه سخن امام حسین (ع) یعنی فردی در بالاترین سطح عشق و درک و شعور با خدای خود است. در این مقاله به جنبه عاشقانه این دعا توجه شده است. عباراتی در این دعا وجود دارد که به تمام معنا مکالمه یک عاشق با معشوق بیان می کند. برای عشق، معشوق و عاشق سی صفت قائل هستند، که در فرازهای مختلفی از دعا رد پای این صفات دیده می شوند. ابتدا سی صفت مذکور مرور شده و سپس عشق امام حسین (ع) به حضرت حق و همچنین عشق به امام حسین (ع) به اختصار بیان می شود. در ادامه و در بخش اصلی مقاله بیانهای عاشقانه در دعا در دو بخش لیست شده و در هر مورد اشعاری متناظر با مفهوم عاشقانه دعا، ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

دعای عرفه امام حسین (ع) ، عرفان ، عشق ، عاشق ، معشوق

نویسندگان

محمد حسین صادقی راد

پژوهشگر فارغ التحصیل دکترای دانشگاه تهران