انواع فرا نقشها و افزوده ها در نقش گرایی

از آنجایی که پایه و اساس زایشیون بر نحو استوار است و در سمت مقابل نقش گرایان بر نقش تاکید می ورزند. لهذا برای ورود به حوزه نحو این افزوده است که اهمیت ویژه ای پیدا میکند اگر نتوان گفت تنها عامل شکل گیری ساختار در نحو را افزوده و انضمام تشکیل می دهند اما میتوان قاطعانه اذعان کرد که یکی و بل مهمترین عنصر در شکل گیری کلمات و واژگان و به تبع آن جمله و 'بند همین عنصر افزوده و ضمائم پی بستی آن میباشند که جایگاه سترگی در بستر شکل بندی عبارات ایفا میکند نکته قابل تامل در تخالف رویکرد دوگانه دو مکتب صاحب سبک و نظر یعنی نقش گرایان و من جمله هلیدی و متسیوس و توصیف گرایان زایشیون هم چون ارنست و غیره می باشند نقش گرایان دستور را یک عنصر صرفا طبیعی تلقی میکنند و بر این باورند که هر آنچه در این ساختار شکل می بندد فقط با اشاره به چگونگی کاربرد زبان قابل توصیف،است اما در روی دیگر سکه صورت گرایان و زایشیونی هستند که بیشتر به نقش تعاملی اکتفا و تاکید می ورزند. در این کنکاش اندک سعی بر این است تا افزودهها و متممهای الحاقی را به روشی عملی و انفکاکی از متون فارسی استخراج و پیش روی نو اندیشان این حیطه قرار داده به این امید که راهگشای تحقیقات و پژوهشهای بیشتری در این حوزه صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

فرا نقش ، انواع فرانقش ، افزوده ، انواع افزوده