فرایند ریخته گری ژلی در تولید قطعات سرامیکی و تاثیر پارامترهای مختلف بر ویژگی های ریزساختاری و مکانیکی

در این بررسی، فرآیند ریخته گری ژلی به عنوان یک روش نوین شکل دهی سرامیک ها با استفاده از سیلیس ذوبی مرور شده است. هدف از این تحقیق، بهینه سازی ترکیب دوغاب سرامیکی و تحلیل تاثیر پارامترهای مختلف بر ریزساختار، تخلخل و خواص مکانیکی قطعات تولید شده بود. نسبت های مختلفی از پلی اتیلن گلیکول و پلی وینیل الکل در فرمولاسیون دوغاب استفاده شدند و نمونه ها پس از خشک سازی، پیرولیز و تف جوشی در دماهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند. ریزساختار توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و خواص مکانیکی از طریق آزمون خمشی سه نقطه ای مطابق استاندارد ASTM بررسی شدند. نتایج نشان داد که نسبت مناسب، پلیمرها همراه با کنترل دقیق زمان توقف ژل شدن و استفاده از فرآیند فراصوت منجر به افزایش استحکام، کاهش تخلخل باز و بهبود یکنواختی ساختار می شود. همچنین اعمال رژیم حرارتی مناسب در مرحله تف جوشی موجب افزایش چگالی نسبی و کاهش جذب آب قطعات شد. این تحقیق نشان می دهد که ریخته گری ژلی، در صورت بهینه سازی پارامترهای کلیدی، می تواند روشی موثر و صنعتی برای تولید قطعات سرامیکی پیچیده با خواص مکانیکی بالا باشد.

کلیدواژه ها:

ریخته گری ، ژلی ، سیلیس ذوبی ، پلی اتیلن گلیکول ، پلی وینیل الکل ، ریزساختار ، استحکام مکانیکی