بررسی ریزساختار و رفتار خوردگی نانوکامپوزیتهای زمینه آلومینیومی تولید شده به روش نورد اتصال تجمعی

فرآیند نورد اتصال تجمعی به عنوان یکی از روشهای تغییر شکل پلاستیک، شدید امکان تولید نانوکامپوزیتهای آلومینیومی با ساختار فوق ریزدانه را فراهم می سازد. در این مطالعه، نانوکامپوزیت آلومینیوم تقویت شده با ذرات نانو دی اکسید زیرکونیوم به روش نورد اتصال تجمعی تولید شد و تاثیر تعداد پاسهای نورد بر ریزساختار، سختی و رفتار خوردگی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش تعداد سیکل ها منجر به ریزتر شدن دانه ها، توزیع یکنواخت تر ذرات تقویت کننده و بهبود مقاومت به خوردگی شده است. همچنین، مشاهده ترک های لبه ای در سیکل های بالاتر نشان دهنده محدودیت هایی در تکرار نورد بدون کنترل شرایط فرآیند است. یافته های این بررسی نشان می دهد که فرایند نورد اتصال تجمعی می تواند روشی موثر برای تولید نانوکامپوزیتهای آلومینیومی با خواص مکانیکی و خوردگی بهبودیافته باشد، به شرط آنکه تعداد سیکل ها، نحوه توزیع ذرات و شرایط فرآیند به درستی کنترل شوند.

کلیدواژه ها:

نورد اتصال ، تجمعی ، نانوکامپوزیت آلومینیوم ، دی اکسید زیرکونیوم ، ریزساختار ، مقاومت به خوردگی