کاهش ناخالصی ها و افزایش مدول بوکسیت (Al۲O۳/SiO۲) جاجرم به روش سیکلون واسطه سنگین

جدایش بستر متراکم که به عنوان جدایش واسطه سنگین نیز شناخته می شود. روشی است که در آن از یک واسطه با چگالی بالا جهت جدایش مواد با وزن مخصوصهای متفاوت استفاده می شود. مهمترین کانی های مزاحم در ذخایر بوکسیتی، ایران کانی های سیلیس دار می باشند. حضور سیلیس در بوکسیت باعث هدر رفت سود در فرآیند بایر می شود. جهت کاهش این ناخالصی ها از بوکسیت و نیاز کارخانه آلومینای جاجرم برای خوراک با مدول ۳/۷ یکی از روش های افزایش نسبت اکسید آلومینیوم به سیلیس با استفاده از سیستم واسطه سنگین می باشد. در این تحقیق مطالعاتی به منظور بررسی امکان افزایش مدول به روش واسطه سنگین با وزن مخصوصهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. فعالیت هایی در مقیاس آزمایشگاهی و همچنین در مقیاس نیمه صنعتی در این راستا صورت گرفته که نتایج مطالعات در ادامه آورده شده است. با استفاده از آنالیزهای XRD و XRF میزان کانی ها و فاز کانی شناسی موجود در نمونه تعیین گردید. آزمایش های صورت گرفته بر روی دو نمونه بوکسیت با ابعاد (۶-۰) میلی متر که نسبت (Al۲O۳/SiO۲) مدول (M)، ۲/۵۹ و ۲/۴۰ است، و (۲۰-۰) میلی متر که نسبت (Al۲O۳/SiO۲) مدول (M)، ۲/۰۳ تا ۲/۴۲) بوده است. با انجام تست واسطه سنگین در مقیاس صنعتی با وزن مخصوصهای، ۲/۵۵، ۲/۶۰، ۲/۶۲، ۲/۶۴، ۲/۶۶، ۲/۶۸ گرم بر سانتی متر مکعب مشخص گردید که بیشترین بازیابی آن برحسب مدول ۵۹/۹۹ درصد در دانسیته ۲/۶۰ در ابعاد (۶-۰/۵) میلی متر و در ابعاد (۲۰-۰/۵) میلی متر ۵۲/۲۳ درصد در دانسیته ۲/۶۰ می باشد.

کلیدواژه ها:

بوکسیت ، آلومینیوم جاجرم ، حذف ناخالصی ها ، فرآیند بایر ، واسطه سنگین