ریزازدیادی گیاه و تیور با بهره گیری از کشت بافت راهکاری نوین برای بهبود شرایط زیست محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک

استان خوزستان به دلیل موقعیت جغرافیایی و هم مرزی با صحرای عربستان سالانه با چالشهای زیستمحیطی شدیدی نظیر گردوغبار، فرسایش خاک و کم آبی مواجه است. روشهای سنتی تکثیر گیاه و تیور مانند استفاده از پنجه و قلمه های ساقه با محدودیتهایی مانند نرخ رشد، کند آلودگی قارچی و هزینههای بالای نیروی انسانی همراه است. این پژوهش با هدف ابداع روشی نوین در کشت بافت برای تولید انبوه گیاهچههای سالم و مقاوم در موسسه تحقیقات نیشکر خوزستان انجام شد. با بهینه سازی پروتکل ضدعفونی هیپوکلریت سدیم %۵٪ + فلمینگ کاهش ۹۵ آلودگی و تولید ۱۰,۳۱۳ گیاهچه در یک چرخه کشت محقق گردید. هزینه تولید هر گیاهچه در این روش ۴۰ کمتر از روشهای سنتی برآورد شد و تیور با ویژگیهایی نظیر سیستم ریشهای عمیق تا ۳ متر مقاومت به شوری و خشکی و جذب ۱۵ تن CO۲ در هکتار در سال گزینه ای ایده آل برای در مناطق بحرانی خوزستان است. این مطالعه نشان میدهد که کشت بافت نه تنها راهکاری پایدار برای مقابله با بیابان زایی است، بلکه ۳۰٪ کاهش گردوغبار را در مناطق آزمایشی به همراه داشته است.

کلیدواژه ها:

کشت بافت ، وتیور ، گردوغبار