طراحی و ساخت نانو ساختار داربست هیدروژل با استفاده از عصاره گیاهان آنغوزه و مریم گلی به منظور درمان زخم پای دیابتی

زخم پا یکی از عوارض دیابت است که به تدریج و در صورت عدم مدیریت مناسب ایجاد می شود. این زخم ها به دلیل تجزیه بافت های پوستی تشکیل می شود. عصاره آبی صمغ گیاه آنغوزه که خواص بسیاری، از جمله ضدمیکروبی، ضدالتهابی خواص آنتی اکسیدانی و کاهش دهنده قند خون دارد با تشکیل عروق خونی و سرعت بخشیدن به روند التهابی در ترمیم زخم های دیابتی نقش دارد. گونه های سالویا از جمله مریم گلی، نیز به دلیل داشتن ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی در پیشگری و درمان بسیاری از بیماری ها مانند زخم دیابتی نقش دارند. هدف در این پروژه بررسی اثر برگ گیاه مریم گلی و صمغ آنغوزه بر زخم های دیابتی همچنین طراحی و ساخت نانوساختار داربست هیدروژل با استفاده از عصاره این دو گیاه به منظور درمان زخم پای دیابتی است. روش کار در این پژوهش بدین صورت است که تست حیوانی بر روی ۱۰ موش صحرایی نر (rat) با وزن تقریبی ۲۰۰-۲۲۰ گرم انجام شد. ابتدا بر روی هر حیوان ۲ زخم ایجاد شد. برای هر زخم سایز هیدروژل ۰.۸ میلی متر بود. در ادامه با برداشتن تمام ضخامت پوست شامل اپیدرم و درم زخمی ایجاد شد. در یک گروه هم نرمالین سالین به عنوان نمونه کنترل تزریق شد. نتایج نشان می دهد ترکیب هیدروژل با عصاره و نانوذرات بر روی سلول ها هیچ سمیتی نداشته و سلول های آسیب دیده فیبروبلاست پوستی را تا حدود ۸۷ درصد ترمیم کرده و همینطور استفاده از هیدروژل میزان ترمیم زخم را بعد از ۲۱ روز تا ۷۹ درصد موفقیت آمیز نسبت به کنترل پانسمان معمولی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

آنغوزه ، مریم گلی ، گیاهان دارویی ، داربست ، هیدروژل