بررسی اثرات توکسین آزورین بر میزان بیان برخی از ژنهای آپوپتوزی و چرخه سلولی در رده سلولی A۵۴۹

سرطان ریه یکی از شایع ترین و مرگبارترین انواع سرطان در سراسر جهان است که سالانه تعداد زیادی از افراد را به کام مرگ میکشاند. این بیماری معمولا به دو نوع اصلی تقسیم میشود: سرطان ریه سلولهای کوچک و سرطان ریه سلولهای غیر کوچک. روشهای درمانی رایج شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و اخیرا ایمونوتراپی و درمانهای هدفمند هستند. با این حال بسیاری از بیماران به دلیل تشخیص در مراحل پیشرفته و مقاومت دارویی پاسخ مناسبی به درمانهای رایج نمی دهند. بنابراین توسعه روشهای جدید درمانی ضروری به نظر میرسد. استفاده از توکسینهای باکتریایی به عنوان یک استراتژی نوین در درمان سرطان مورد توجه محققان قرار گرفته است. توکسین آزورین که توسط باکتری Pseudomonas aeruginosa تولید میشود به دلیل توانایی اش در القای آپوپتوز و تنظیم مسیرهای سیگنال دهی سلولی، به عنوان یک عامل ضدسرطانی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهشها نشان داده اند که آزورین میتواند از طریق القای مرگ برنامه ریزی شده سلولی و همچنین توقف چرخه سلولی اثرات ضد سرطانی قابل توجهی داشته باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در سلولهای تیمار شده با آزورین بیان ژنهای آپوپتوزی p۵۳ و BAX به طور معناداری افزایش یافت، در حالی که بیان ژن ضد آپوپتوزی BCL۲ و همچنین ژنهای چرخه سلولی Cyclin D۱ و Cyclin E کاهش چشمگیری داشت. افزایش نسبت BAX/BCL۲ همراه با کاهش بیان سایکلینها بیانگر فعال شدن مسیر آپوپتوز و همچنین توقف چرخه سلولی در سلولهای تیمار شده بود. نتایج این تحقیق نشان دهنده اثرات مثبت توکسین آزورین در مهار رشد سلولهای سرطانی ریه از طریق القای آپوپتوز و توقف چرخه سلولی است. این یافته ها پیشنهاد میدهند که آزورین میتواند به عنوان یک گزینه بالقوه و نویدبخش در توسعه روشهای درمانی سرطان ریه مورد استفاده قرار گیرد. برای تایید این نتایج مطالعات بیشتری به ویژه در مدلهای حیوانی و بالینی مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

سرطان ریه ، توکسین ، آزورین ، P۵۳ ، سایکلینها