ارائه چارچوبی یکپارچه مبتنی بر فناوری های دیجیتال (BIM، GIS، CIM) به منظور بازآفرینی پایدار میراث شهری

احیای میراث شهری در قرن بیست و یکم با چالش های پیچیده ای از جمله تخریب فیزیکی، فشارهای توسعه شهری، تغییرات اقلیمی و نیازهای جوامع محلی روبرو است. در پاسخ به این چالش ها، پارادایم های سنتی حفاظت جای خود را به رویکردهای جامع نگر پایداری و اخیرا بازآفرینی داده اند. این مقاله، با تحلیل و یکپارچه سازی هشت پژوهش کلیدی، به بررسی نقش محوری اکوسیستم های دیجیتال شامل مدل سازی اطلاعات ساختمان، سیستم های اطلاعات جغرافیایی و مدل سازی اطلاعات شهر در تحقق این گذار مفهومی می پردازد. این مطالعه نشان می دهد که این فناوری ها صرفا ابزارهای مستندسازی نیستند، بلکه پلتفرم هایی برای تحلیل چندمقیاسی، ارزیابی قابلیت ساخت، تسهیل مشارکت ذی نفعان و حرکت به سوی طراحی بازآفرین هستند که هدف آن نه تنها کاهش آسیب، بلکه ایجاد اثرات مثبت بر سیستم های طبیعی و انسانی است. در نهایت، این مقاله یک چارچوب مفهومی یکپارچه برای استفاده از این زیرساخت های دیجیتال در فرآیندهای احیای میراث شهری ارائه می دهد و ضمن برجسته سازی چالش هایی نظیر قابلیت همکاری و استانداردسازی داده ها، مسیرهای تحقیقاتی آینده را ترسیم می کند.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، میراث شهری ، مدل سازی اطلاعات ساختمان ، سیستم های اطلاعات جغرافیایی ، مدل سازی اطلاعات شهر