بررسی جامع روشهای بهینه سازی فراابتکاری برای هماهنگی رله های اضافه جریان جهت دار از ابزارهای مکانیکی گذشته تا هوش مصنوعی پویا

این مقاله به بررسی جامع و تحلیلی روشهای بهینه سازی فراابتکاری (Metaheuristic) برای هماهنگی رله های اضافه جریان جهت دار (DOCRS) در سیستم های قدرت می پردازد. با توجه به پیچیدگی فزاینده شبکه های مدرن و گسترش منابع تولید پراکنده، هماهنگی رله ها به یک مسئله بهینه سازی غیرخطی و چندمحدودیتی تبدیل شده است. این پژوهش تحول این حوزه را از روش های سنتی و مکانیکی تا رویکردهای هوشمند و پویا بررسی می کند. ابتدا، فرمول بندی ریاضی مسئله شامل تابع هدف (حداقل سازی زمان عملکرد رله) و محدودیت ها مانند زمان تاخیر هماهنگی تشریح می شود. سپس الگوریتم های فراابتکاری نظیر الگوریتم ژنتیک (GA)، بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO)، پرواز فاخته (CS)، بهینه سازی وال (WOA) و زنبور عسل مصنوعی (ABC) تحلیل و مقایسه می شوند. نتایج مقالات در شبکه های استاندارد و میکروگریدها نشان می دهد که الگوریتم های ترکیبی عملکرد بهتری دارند. در نهایت چالش هایی مانند حفاظت سازگار، مدل سازی عدم قطعیت و بهینه سازی چندمدفه مطرح شده و روندهای آینده نظیر یادگیری ماشین و یادگیری تقویتی عمیق مورد بحث قرار می گیرد. این مقاله منبع مرجعی برای وضعیت فعلی و آینده هماهنگی رله ها با هوش مصنوعی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هماهنگی رله ، الگوریتم فراابتکاری ، شبکه هوشمند ، حفاظت سازگار ، هوش مصنوعی ، بهینه سازی چندمدفه