ارزیابی فنی-اقتصادی استفاده از منابع تولید پراکنده (DG) در شبکه های توزیع برق شهری

توسعه روزافزون بار و نیاز به تامین انرژی مطمئن و پایدار توجه صنعت برق را به به کارگیری منابع تولید پراکنده Distributed) (Generation - DG در شبکه های توزیع جلب کرده است. در این مقاله اثرات فنی و اقتصادی ادغام واحدهای تولید پراکنده در شبکه های توزیع برق شهری مورد ارزیابی جامع قرار گرفته است. برای این منظور ابتدا مبانی نظری شامل معرفی انواع منابع DG خورشیدی، بادی CHP و (دیزل و مزایا و چالشهای آنها بررسی شده است. سپس با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری (نرم افزار (MATLAB یک شبکه نمونه توزیع در سناریوهای مختلف بدون) DG و با DG در ظرفیتها و مکانهای بهینه) تحلیل شده است. شاخصهای فنی کلیدی نظیر تلفات، توان پروفیل ولتاژ و شاخصهای قابلیت اطمینان SAIDI (SAIFI و...) محاسبه شده و بهبودهای حاصل از به کارگیری تولید پراکنده quantification گردیده است. همچنین تحلیل اقتصادی بر پایه روشهای ارزش فعلی خالص (NPV)، نرخ بازگشت سرمایه داخلی (IRR) و دوره بازگشت سرمایه انجام شده است تا توجیه پذیری سرمایه گذاری در منابع DG سنجیده شود. نتایج شبیه سازیها نشان میدهد که استقرار بهینه DG میتواند تلفات شبکه را به طور چشمگیری کاهش داده و پروفیل ولتاژ و قابلیت اطمینان سیستم را بهبود بخشد به طور کلی یافتههای این پژوهش بیانگر آن است که استفاده از منابع تولید پراکنده در شبکههای توزیع شهری در صورت مکان یابی و ظرفیت یابی بهینه میتواند ضمن ارتقای عملکرد فنی شبکه تلفات و افزایش قابلیت اطمینان از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه باشد.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ارزیابی ، اقتصادی ، قابلیت اطمینان شبکه ، توزیع ، کاهش تلفات ، توان ، شبیه سازی ، CHP ، MATLAB ، انرژی خورشیدی و بادی