بررسی مختصات بحران سالمندی در ایران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مختصات بحران سالمندی در ایران انجام شده است. روش پژوهش با رویکرد کیفی از نوع تحلیل مضمون است. جامعه آماری پژوهش را ۲۷ سند پژوهشی با اعتبار سنجی ۱۰ مصاحبه نیمه ساختار یافته از خبرگان موضوعی با معیار درون گنجی تشکیل میدهد که با روش نمونه گیری از نوع نظری هدفمند انجام یافت. یافته های پژوهش مختصات سالمندی با مولفه های واپسماندگی و حاشیه ای، شدن منزلت زدایی، بی معنایی و پیدایی قشر ناامید زنانه شدن سالمندی تورم، نیازمندی انباشت بیماریها احساس بی ارزشی تنهایی و افسردگی، رهاشدگی، اضطراب وجودی و رشد انفجاری جمعیت به دست آمد.

کلیدواژه ها:

بحران سالمندی ، مختصات سالمندی ، تحلیل مضمون ، معیارهای درون گنجی