بررسی رابطه غیرمستقیم رفتار شبکه ای با قابلیت درونی اشتغال از طریق دسترسی به منابع در شبکه های اجتماعی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه غیرمستقیم رفتار شبکه ای با قابلیت درونی اشتغال از طریق دسترسی به منابع در شبکه های اجتماعی میباشد. همچنین در این پژوهش نقش میانجی آموزش هدفمند کاریابی در رابطه بین رفتار شبکه ای و دستیابی به منابع نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش بر روی دانشجویان دانشگاه تهران در مقاطع ورشته های مختلف صورت گرفته است. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی-پیمایشی میباشد. به منظور جمع آوری داده ها، از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. با توجه به نیاز حداقل ۳۸۵ پرسشنامه جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی روابط بین متغیرهای تحقیق از مدل معادلات ساختاری (SEM) و بطور اخص تکنیک تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شده. نتایج تخمین، مدل حاکی از مناسب بودن شاخصها دارد بین همه متغیرها دستیابی به منابع با قابلیتهای درونی اشتغال و همچنین رفتار شبکه ای و دستیابی به منابع رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در این تحقیق ارتباط غیر مستقیم رفتار شبکه ای بر قابلیت درونی اشتغال از طریق دستیابی به منابع مورد بررسی قرار گرفت که این ارتباط و تاثیر مثبت تایید گردید.

کلیدواژه ها:

رفتار شبکهای ، قابلیت اشتغال درونی ، دستیابی به منابع ، شبکه های اجتماعی