بررسی تاثیر آموزش نظریه انتخاب بر واقع گرایی معلولین جسمی و حرکتی شهر یزد

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش نظریه انتخاب بر میزان واقع گرایی افراد دارای معلولیت های جسمی و حرکتی شهر یزد انجام شد. در این تحقیق نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری شامل معلولین جسمی و حرکتی عضو انجمن معلولین یزد در سال ۱۴۰۱ بود و نمونه ای ۳۰ نفره از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش نظریه انتخاب بر اساس پروتکل گلسر قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه واقع گرایی بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش نظریه انتخاب موجب افزایش معنادار میزان واقع گرایی در گروه آزمایش نسبت به این یافته ها بیانگر آن است که نظریه انتخاب میتواند به عنوان رویکردی موثر در گروه کنترل گردید.

کلیدواژه ها:

نظریه ، انتخاب ، واقع گرایی ، معلولیت جسمی و حرکتی