اثر بخشی زوج درمانی هیجانی بر از پا افتادن عاطفی در زوجین دارای طلاق عاطفی شهر یزد

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار (EFT) بر کاهش از پا افتادن عاطفی در میان زوجهایی است که دچار مشکلات عاطفی و فاصله روانی شدهاند. پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۳۰ زوج بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در ۱۰ جلسه زوج درمانی هیجان مدار شرکت کرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های کیفیت، روابط صمیمیت، عاطفی و از پا افتادن عاطفی بودند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله زوج درمانی هیجان مدار به طور معناداری موجب کاهش از پا افتادن عاطفی و افزایش صمیمیت و تعاملات مثبت زوجین شد. این یافته ها نشان میدهد که EFT میتواند به عنوان یک رویکرد موثر در بهبود کیفیت روابط زوجین و کاهش فرسودگی عاطفی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان ، مدار از پا افتادن عاطفی ، صمیمیت عاطفی ، کیفیت روابط ، مداخله روان شناختی