عوامل فناوری، سازمانی و محیطی موثر بر پذیرش هوش مصنوعی در حسابرسی

هوش مصنوعی به احتمال زیاد تحول عمیقی در حرفه حسابرسی ایجاد خواهد کرد. مطالعه حاضر، با بهره گیری از چارچوب فناوری، سازمان، محیط، مجموعه ای از عوامل تاثیرگذار بر پذیرش ابزارهای هوش مصنوعی در فرآیندهای حسابرسی را شناسایی کرده است. این عوامل شامل عوامل فناورانه (مزایای ادراک شده، سازگاری با سیستم های موجود، و سطح بلوغ فناوری)، عوامل سازمانی (آمادگی سازمانی، کیفیت داده ها، و اعتماد به فناوری) و عوامل محیطی (استانداردهای حسابرسی، مقررات قانونی، و آمادگی مشتریان) می باشند. اگرچه هوش مصنوعی قابلیت ارتقای کیفیت حسابرسی و ارائه خدمات ارزش افزا به مشتریان را دارد، لیکن پذیرش هوش مصنوعی مستلزم بازنگری اساسی در رویه های حسابرسی است. این امر به دلیل درک محدودیت در کنترل فرآیندهای «جعبه سیاه» هوش مصنوعی است که می تواند رویه های حسابرسی را بیش از پیش از شفافیت دور کند و آن ها را در معرض بررسی های دقیق تر در خصوص کیفیت حسابرسی قرار دهد. یافته ها نشان می دهند که فقدان استانداردهای متناسب، سوگیری های الگوریتمی احتمالی و کمبود مهارت های فنی، پذیرش را محدود می کنند. این مطالعه پیامدهایی برای تدوین کنندگان استانداردها و شرکت های حسابرسی در راستای توسعه مهارت ها، زیرساخت های فناوری و استانداردهای متناسب با هوش مصنوعی دارد. همچنین، آمادگی ناکافی مشتریان و پیچیدگی های نظارتی موانع کلیدی هستند که نیازمند توجه فوری برای تسهیل پذیرش این فناوری تحول آفرین می باشند.

کلیدواژه ها:

پذیرش ، هوش مصنوعی ، حسابرسی ، کیفیت حسابرسی ، چارچوب فناوری-سازمان-محیط