طراحی الگوی اجرایی خط و مشی های راهبردی برنامه توسعه هفتم در ارتباط با الزامات حقوقی بخش سلامت و درمان: با استفاده از روش فراترکیب

بخش سلامت و درمان به عنوان یکی از محورهای اصلی عدالت اجتماعی و توسعه پایدار، جایگاه ویژه ای در اسناد بالادستی کشور دارد. برنامه توسعه هفتم جمهوری اسلامی ایران (۱۴۰۳ تا ۱۴۰۷) با اختصاص فصل مستقل به «ارتقای نظام سلامت»، خطوط راهبردی مشخصی در حوزه بهداشت، درمان، سلامت دیجیتال و حکمرانی سلامت ترسیم کرده است. در کلیه مراحل تحقیق، اصول اخلاق پژوهش شامل امانت داری، استناد دقیق به منابع، پرهیز از تحریف داده ها و رعایت مالکیت فکری رعایت شد. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی و به شیوه فراترکیب انجام گرفت. در این راستا، منابع کتابخانه ای اعم از کتب و مقالات مرتبط انتخاب و پس از جست وجوی نظام مند در پایگاه های علمی داخلی و بین المللی، ۲۸ مطالعه کلیدی در حوزه سیاست گذاری سلامت، حکمرانی سلامت، توسعه زیرساخت های بهداشت و درمان و سلامت دیجیتال در بازه ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ انتخاب شد. تحلیل مطالعات و اسناد بالادستی نشان داد که تحقق اهداف کمی و کیفی تعیین شده در ماده ۶۸ برنامه هفتم نظیر کاهش سهم پرداختی بیماران به ۳۰ درصد، پوشش بیمه کامل سلامت، توسعه پزشک خانواده و کاهش مرگ ومیر زودرس نیازمند طراحی الگوی اجرایی مبتنی بر چهار محور کلیدی است: ۱) استقرار حکمرانی یکپارچه سلامت، ۲) توسعه زیرساخت های سلامت دیجیتال طبق ماده ۶۹ و راه اندازی پایگاه ملی سلامت، ۳) افزایش ظرفیت نیروی انسانی حوزه سلامت مطابق بندهای ماده ۶۹، و ۴) تقویت ذخایر راهبردی دارو و تجهیزات پزشکی طبق ماده ۷۱. در نتیجه طراحی و اجرای خط مشی های سلامت در برنامه توسعه هفتم بدون رویکرد یکپارچه، مبتنی بر فناوری های نوین و مشارکت فراگیر ذی نفعان امکان پذیر نیست. پیشنهاد می شود با استناد به مواد ۶۸ تا ۷۲ برنامه توسعه هفتم، الگوی ارائه شده به عنوان مبنای تدوین اسناد اجرایی و برنامه های عملیاتی بخش سلامت و درمان کشور مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خط مشی سلامت ، برنامه توسعه هفتم ، حکمرانی سلامت ، فراترکیب