رابطه بین یارانه های دولتی و کیفیت حسابرسی با ساختار مالکیت شرکتها

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین یارانه های دولتی و کیفیت حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. جامعه آماری شامل ۱۴۹ شرکت فعال در بورس طی دوره زمانی ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ می باشد. کیفیت حسابرسی به عنوان متغیر وابسته از طریق هزینه حسابرسی و یارانه های دولتی دریافتی شرکت ها به عنوان متغیر مستقل اصلی بر اساس مدل ژانگ و همکاران (۲۰۲۵) تعریف شده اند. همچنین نقش تعدیلی ساختار مالکیت شرکت ها از طریق دو شاخص تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی در مدل بررسی شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای اقتصادسنجی EViews انجام شده و روش تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی-تحلیلی است. داده ها به صورت داده های تابلویی جمع آوری شده و برای تحلیل از مدل رگرسیون اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که یارانه های دولتی تاثیر مثبت و معناداری بر کیفیت حسابرسی دارند؛ به طوری که شرکت هایی که یارانه بیشتری دریافت می کنند، هزینه حسابرسی بالاتری دارند. همچنین، ساختار مالکیت به صورت معناداری نقش تعدیلی دارد و افزایش تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی، شدت رابطه مثبت یارانه های دولتی با کیفیت حسابرسی را کاهش می دهد. این یافته ها بیانگر نقش مهم ساختار مالکیت در تعیین تاثیر حمایت های مالی دولتی بر کیفیت حسابرسی است و نشان می دهد که در شرکت های با مالکیت متمرکز یا نهادی، نیاز به نظارت بیرونی کاهش می یابد. نتایج پژوهش می تواند برای سیاست گذاران و مدیران شرکت ها در جهت ارتقاء شفافیت و بهبود کیفیت گزارشگری مالی کاربردی و مفید باشد.

کلیدواژه ها:

یارانه های دولتی ، کیفیت حسابرسی ، ساختار مالکیت ، مالکیت دولتی