نقش هوش مصنوعی در بهبود شفافیت و کاهش خطاهای انسانی در گزارشگری مالی

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی در بهبود شفافیت و کاهش خطاهای انسانی در گزارشگری مالی، به روش کمی و رویکرد توصیفی-تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران مالی، حسابرسان و کارشناسان فناوری اطلاعات در سازمان های دولتی و خصوصی فعال در حوزه گزارشگری مالی بوده که ۷۵ نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های کمی از طریق پرسشنامه استاندارد پنج درجه ای لیکرت جمع آوری و از نظر پایایی مورد تایید قرار گرفت (آلفای کرونباخ ۰.۸۷). پس از جمع آوری داده ها، تحلیل های آماری شامل آمار توصیفی، آزمون نرمال بودن داده ها با استفاده از شاپیرو-ویلک و تحلیل رگرسیون خطی چندمتغیره در نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که میزان استفاده از هوش مصنوعی تاثیر مثبت و معناداری بر شفافیت مالی (β=۰.۶۲، p<۰.۰۰۱، R²=۰.۳۸) و کاهش خطاهای انسانی (β=۰.۶۸، p<۰.۰۰۱، R²=۰.۴۶) دارد. همچنین، مدل های رگرسیونی از نظر آماری معنادار بودند (آزمون F با p<۰.۰۰۱) و قابلیت پیش بینی مناسبی برای بهبود کیفیت گزارشگری مالی از طریق فناوری هوش مصنوعی ارائه کردند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، شفافیت مالی ، خطاهای انسانی ، گزارشگری مالی